Peggy Jansen uit Best was een aantal jaren verslaafd aan de zware pijnstiller oxycodon. Wat begon met pijn in de voet leidde al snel tot een lichamelijke en mentale afhankelijkheid. In een langdurig herstelproces met vallen en opstaan, is het haar gelukt om de weg terug te vinden naar een normaal leven.

Door Lydia Notz

In 2018 voelde Peggy hevige pijn in haar voet. Artsbezoeken en de gang naar paramedici leverden geen vermindering van de klachten op. De 52-jarige Peggy vertelt het verhaal alsof alles gisteren was. “Van de arts ontving ik een recept voor oxycodon. Het gekke was dat ook deze zware pijnstiller geen verlichting bood. Ook een hogere dosering bood geen soelaas. Het verraderlijke van een opiaat is dat ik mij ondanks de pijn euforisch voelde, als op een roze wolk waardoor de situatie meer houdbaar werd. Bij een gespecialiseerde fysiotherapeut kreeg ik een tweetal cortisone injecties binnen 6 weken, zonder resultaat. Op een latere MRI-scan van mijn voet was aldus de radioloog niets te zien. Op dat moment liep ik al met krukken. In oktober 2019 zat ik op mijn 45ste verjaardag in de Efteling in een rolstoel.”

Gek van de pijn

Terug bij de arts ontving Peggy een recept voor fentanylpleisters, boven op haar verhoogde dosering oxycodon. Fentanyl is een bewerkte variant van morfine, zo’n tachtig keer sterker dan deze bekende pijnstiller. “Binnen twee uur werd ik zo ziek dat ik de pleister verwijderde. Ik voelde dat dit niet de oplossing was en ging naar een andere arts. Ik werd echt gek van de pijn. Wederom ontving ik een recept voor een nog hogere dosering oxycodon die ik gewoon via een app kon bestellen en bij een medicijnenautomaat kon ophalen. Uiteindelijk wees een MRI met contrastvloeistof uit dat ik leed aan een grote zenuwknobbel tussen mijn tenen. De knobbel is eind 2019 operatief verwijderd.”

Pijnvrij maar verslaafd

Zes weken na de operatie was Peggy pijnvrij, maar toen begon de ellende pas echt. “Ook zonder pijn ging ik door met het slikken van oxycodon. Bij opiaten is de ontwenning heviger dan bij andere middelen. Ik werd doodziek met griepachtige klachten als ik niet op tijd innam. Natuurlijk wist ik dat ik niet goed bezig was en mijn euforie niet klopte, maar de paniek dat mijn recepten ooit geblokkeerd zouden worden, was vele malen groter. Via het illegale circuit legde ik een voorraad aan. Op mijn hoogtepunt slikte ik 25-30 pillen per dag. Ik hield mijn verslaving lang verborgen. Als ik een dagje met vriendinnen doorbracht, bedacht ik vooraf hoeveel pillen ik nodig had en hoe ik deze ongezien kon slikken. Er was een continue strijd in mijn hoofd tussen dat het niet goed is wat ik deed, maar ik ziek werd zonder. Een poging om zelf af te kicken mislukte. Ik besefte dat ik zo niet door kon gaan.”

Loskomen

Peggy vertelde haar verhaal aan een vriendin en besloot om af te kicken. Er volgde een lange weg. Een ambulante afbouw leek in eerste instantie te lukken totdat het lichaam aangaf niet zonder opiaten te kunnen. “Na een crisisopname viel ik in een paar dagen zes kilo af en was ik een wrak. Ik kreeg de mogelijkheid om in een kliniek te detoxen. Daarna was ik lichamelijk clean, maar nog wel afhankelijk. Mentaal verslaafd en zonder controle over mijn eigen geest. Ik besefte dat doorgaan mijn dood zou worden.” Na een aantal terugvallen zette Peggy in mei 2023 definitief de knop om. “De continue mentale strijd is wel nog steeds aanwezig.”

Haar ervaringen legde Peggy vast in haar boek ‘Verslaafd aan oxycodon’, te koop bij boekenwinkels in Best en online.