Toen de woningbouw in het Wilhelminadorp goed op gang kwam, is besloten om een aantal straten te vernoemen naar verzetshelden uit de Tweede Wereldoorlog. Niet zo heel vreemd, want destijds, vlak na de oorlog, leefde die herinnering aan de vreselijke dagen van de bezetting nog zeer sterk. Vanwege het 75-jarige bestaan van het Wilhelminadorp publiceert Groeiend Best daarom een serie verhalen die de verzetshelden toelicht naar wie die straten zijn vernoemd. Ze zijn geschreven door Adrie Brands en eerder al gepubliceerd in het blad van de erfgoedvereniging ‘Dye van Best’. Vandaag deel 24: Jan Hendrikx.

Jan Hendrikx verloor op driejarige leeftijd zijn vader en tobde in zijn jeugd met fysieke problemen. Hij brak een studie aan het seminarie af en werd onderwijzer. Hij was klein van gestalte en sprak zacht. Hij was niet het prototype van een verzetsheld.

In 1941 studeerde Jan Hendrikx pedagogiek aan de universiteit van Nijmegen. Hier kwam hij in contact met het studentenverzet. In het begin van de oorlog hielp hij al Franse ontsnapte krijgsgevangenen uit handen van de Duitsers te blijven en bracht hij Joden onder bij onderduikeradressen. Door deze activiteiten kwam hij in contact met de Limburgse Organisatie voor Hulp aan Onderduikers. Hier werd hij de districtsleider van LO-Venlo. In deze functie reisde hij het hele land door om de regionale LO aan te sluiten bij de Landelijke Organisatie. Ook raakte hij betrokken bij het NSF, het landelijk steunfonds voor zeevarenden en marinepersoneel. Jan Hendrikx ontpopte zich als een kundig en een hardwerkend organisator van het geweldloos verzet. Hij werd verteerd door het werk voor de goede zaak.

Verraad en arrestatie

Ambrosius, dit was de schuilnaam van Jan Hendrikx, werd op 21 juni 1944, samen met een groot deel van de top van zijn organisatie, tijdens een vergadering in Weert, door de Duitsers opgepakt. De vergadering was verraden door een overspannen documentenvervalser. Hij werd opgesloten in kamp Vught en vandaar, in september 1944, overgebracht naar Sachsenhausen. Toen de Russen dit kamp naderden begin 1945, werden de gevangenen van dit kamp in een zogenoemde Dodenmars, naar Neuengamme afgevoerd. Tijdens deze mars is Jan Hendrikx, waarschijnlijk bezweken door uitputting en ontbering.

Overtuiging en geloof

Jan Hendrikx, hij werkte samen met onder anderen kapelaan Naus en pater Beys, naar wie ook straten in het Wilhelminadorp genoemd zijn. Hij is een van die mannen die vanuit hun overtuiging en geloof, zich verzetten tegen het groot onrecht dat mensen werd aangedaan. Hij werd bewonderd en geprezen om zijn tomeloze inzet en vernuft voor de goede zaak. Slechts 28 jaar oud betaalde hij de prijs die hem dit kostte, zijn leven.