Ruim achthonderd meter meet de Oranjestraat van kop tot staart. Achthonderd meter aan huizen, gezinnen en verhalen, waarvan je er als bewoner vaak maar een paar wat beter kent. Enkele naaste buren hoopten daar een klein beetje verandering in te brengen met het eerste Oranjestraatfeest, afgelopen zaterdag 1 juni.

Beter een goede buur dan een verre vriend - maar aan de langgerekte Oranjestraat zijn sommige buren wel behoorlijk vérre buren. Bovendien zijn er zeker de afgelopen jaren steeds meer jonge gezinnen bij gekomen in de straat en is het haast onmogelijk om iedereen nog te leren kennen. Reden voor naaste buren Jack, Tineke, Stijn en Irene om een jaar geleden de koppen bij elkaar te steken en het eerste Oranjestraatfeest op te tuigen.

Meerdere keren kwamen de bevriende overburen bij elkaar om na te denken over de invulling van het feest en om uitnodigingen te maken, in de hoop om ook hun straatgenoten enthousiast te krijgen voor hun idee. Na de eerste aankondiging bleef het aanvankelijk nog wat stil, zegt Stijn - maar na een herinnering twee weken later stroomden de positieve reacties volgens hem binnen.

Het enthousiaste idee werd tijdens meerdere overleggen omgezet in concrete plannen, leveranciers werden benaderd en de gemeente gaf akkoord om voor het feest een gedeelte van de straat af te zetten. En zo kwamen afgelopen zaterdag zo’n 110 buren, vertrouwde én nieuwe gezichten, achter hun vaak anonieme voordeuren vandaan en samen tussen de Salderes en de Zomereik.

De vier initiatiefnemers kijken terug op een geslaagde, gezellige dag. Kinderen uit de straat konden zich urenlang vermaken op een springkussen of pannaveldje, met een potje tafeltennis of sjoelen, en met kleuren en knutselen, terwijl de ‘oudere jongeren’ konden kennismaken of bijpraten met een hapje en drankje erbij. Als het aan initiatiefnemers Jack, Tineke, Stijn en Irene ligt, is met het Oranjestraatfeest een mooie nieuwe traditie geboren.