Toen de woningbouw in het Wilhelminadorp goed op gang kwam, is besloten om een aantal straten te vernoemen naar verzetshelden uit de Tweede Wereldoorlog. Niet zo heel vreemd, want destijds, vlak na de oorlog, leefde die herinnering aan de vreselijke dagen van de bezetting nog zeer sterk. Vanwege het 75-jarige bestaan van het Wilhelminadorp publiceert Groeiend Best daarom een serie verhalen die de verzetshelden toelicht waarnaar die straten zijn vernoemd. Ze zijn geschreven door Adrie Brands en eerder al gepubliceerd in het blad van de erfgoedvereniging ‘Dye van Best’. Vandaag deel 10: Dr. H.J.G. Hoebenstraat.

Hein Hoeben was een godsvruchtige katholieke man. Na zijn opleiding aan het seminarie en het behalen van het diploma MO Duits, ging hij letteren en filosofie studeren in München. Zijn godsdienstige instelling, zijn studie en zijn verblijf in Duitsland, zullen hem, toen Hitler in 1933 aan de macht kwam, doordrongen hebben van de gevaren van het nazidom.

Nieuwsbureau

In 1927 zet Hoeben zijn eigen nieuwsbureau op ‘De Roomse Wereldpost’, later ‘Katholieke Wereldpost’, genoemd. Hij heeft contact met gelijkgezinden in meer dan 40 landen, met name met katholieke antinazi's in Duitsland.

Na de machtsovername door Hitler, worden de katholieke nieuwsbureaus, vanwege hun antinazi-overtuiging, verboden. De Katholieke Wereldpost, ontpopte zich steeds meer als een antinazi-beweging.

Hoeben beseft dat hij, na de inval van de Duitsers in mei 1940, direct gevaar loopt en vlucht met zijn gezin naar Frankrijk. Hij keert echter in juni, door omstandigheden gedwongen, terug naar Breda. Hier wordt hij in augustus al door de Duitsers opgepakt en in de gevangenis in Vught opgesloten.

Het hele archief van de KWP wordt naar Berlijn getransporteerd. Half augustus wordt Hoeben via Arnhem, voor verhoor naar Berlijn gebracht.

Het eten en de omstandigheden in de gevangenissen zijn bar slecht. Vanaf half september zit Hoeben in eenzame opsluiting, in het begin met nog wat daglicht, maar later niet meer. De ratten en ander ongedierte vormen een ware plaag. Tijdens de voortdurende verhoren probeert men namen los te krijgen, Hoeben noemt slechts enkele namen van mensen die sympathiseren met de nazi's, die dus geen gevaar lopen, verder zwijgt hij. Hij brengt zijn dagen door met bidden en schrijven. Sterk vermagerd en verzwakt komt hij, steeds zieker wordend, in het Staatshospitaal in Berlijn terecht. Hier overlijdt hij op 28 februari 1942. Anderhalf jaar heeft hij in eenzame opsluiting gezeten. Hij stierf, pas 42 jaar oud, omdat hij, zich vanaf het begin verzette tegen het barbaarse nazidom. Dit in het volle besef dat hij hierdoor groot gevaar liep. Dit weerhield hem er niet van dat te doen, wat volgens hem gedaan moest worden.

Dr. H.J.G. Hoebenstraat.