De afgelopen fase heeft het team JO 10/1 van Chaam de overstap gemaakt naar de JO 11-competitie. Een bewuste stap, omdat dit overgangsmoment gepaard gaat met veel veranderingen: een groter veld (anderhalf keer zo groot) en tien minuten extra speeltijd. Ook JO 10/2 maakte deze overstap, wat betekende dat er tijdelijk geen JO 10-team actief was binnen Chaam. Het doel van deze fase was duidelijk: ervaring opdoen in een uitdagendere competitie, zonder nadruk op winnen. “De score kan me mijn\. .. roesten”, herhaalde trainer Remco voorafgaand aan elke wedstrijd, waarmee hij de druk van de ketel hield en het plezier vooropstelde.
Trainers en begeleiding zagen al langer dat deze groep er klaar voor was, maar deze fase werd vooral gezien als experiment om alvast te ervaren wat al deze nieuwe regels betekenen. We werden ingedeeld in de 5e klasse, samen met Baronie JO 11/8, Sarto JO 11/6 en UVV JO 11/4. Ter voorbereiding werd nog een toernooiavond gespeeld met het huidige JO 11/1 team van Chaam, waar de jongens alvast kennis konden maken met fysiek sterkere tegenstanders en sneller spel.
In deze fase was de opstelling veelal als volgt:
Op doel: Jip, die zich als een betrouwbare sluitpost ontpopte, met als waardige vervanger Tijn.
In de verdediging: Daan en Matz speelden als ware leiders en mannetjesputters. Maurits, Thomas en Jelte zorgden voor afwisseling in de achterhoede en schakelden menig aanvaller uit. Net als een jonge Denzel Dumfries ondersteunden ze bovendien regelmatig de aanval met slimme loopacties en goed getimede ingrepen.
Op het middenveld: Boris, de onvermoeibare kilometervreter, was een constante factor. Daarnaast stonden ook Tijn, Thomas, Jelte en Daan regelmatig op het middenveld, gezamenlijk zorgden ze ervoor dat het hele veld werd bestreken en de balans tussen aanval en verdediging behouden bleef.
In de aanval: Tijn stond meestal voorin, bijgestaan door Soof en Otis, welke als ware aanjagers en plaaggeesten iedere verdediging deze periode meermaals tot wanhoop dreven.
Vanaf minuut 1 uit bij Baronie bleek dat onze vaandeldragers deze uitdaging serieus namen en duidelijk lieten zien er klaar voor te zijn. De vermoeidheid aan het einde was eigenlijk tekenend voor deze groep. Ondanks dat iedereen op was, werd er niet opgegeven en gestreden voor en door elkaar. Matz en Daan liepen alle gaten dicht, Boris strooide met heerlijke passes, waardoor we direct gevaar konden stichten en Otis en Soof zorgden ervoor dat de verdediging niet op kon bouwen. Thomas, Jelte en Maurits hielden iedere tegenstander tegen en zetten ook regelmatig een gevaarlijke aanval op, welke regelmatig eindigde in de goal door Tijn. Eindstand Baronie JO11/8 - Chaam JO 11/3: 3-7.
In de tweede wedstrijd ging Chaam vrolijk door met deze ontwikkeling. Helaas waren er wat afwezigen maar deze konden opgevangen worden door een aantal krachten uit JO 11/1. Maar ook nu lieten onze spelers zien dat zij volledig klaar waren voor deze uitdaging. De verdediging liet vandaag niets toe en zochten na iedere onderschepping direct de verbinding met het middenveld en aansluitend de aanval. Ten opzichte van de week ervoor werd er zelfs al gedurfd om wat meer duels in te klimmen. Op die momenten werd nog wel ervaren dat een jaar verschil toch stiekem fysiek wel erg veel kan betekenen. Maar onze mannen gingen het niet uit de weg. En door die instelling werd de weg naar de goal ook veelvuldig gevonden. Dit keer met maar liefst zes verschillende doelpuntenmakers. Eindstand Chaam JO 11/3 - SARTO JO 11/6: 8-0.
Hoewel trainer Remco bleef hameren op het belang van plezier boven resultaat en vooral deze wedstrijden te gebruiken om ervaring op te doen, kwam er toch wat spanning bij de laatste wedstrijd. Zowel Chaam als UVV hadden zes punten uit twee wedstrijden, waardoor dit duel als een kampioenswedstrijd gold. De boodschap bleef echter: spelen met plezier, elkaar blijven opzoeken in het spel en iedereen betrekken. En friet na afloop kwam er sowieso als bedankje voor de tomeloze inzet van deze jongens en dame.
Tijdens deze laatste wedstrijd keepte Jip wederom uitstekend. Matz en Daan zetten de lijnen uit. Thomas, Jelte en Maurits maakten iedere aanval op tijd onschadelijk. Gezamenlijk zorgden deze drie voor een goede basis richting de aanval. Het middenveld werd onder andere bestreken door Boris, een verbinder tussen verdediging en aanval. In de aanval stonden Tijn, Otis en Soof. Zij maakten het van begin tot eind lastig voor de verdediging. Eindstand Chaam JO 11/3 - UVV JO 11/4: 6-1.
Deze slotwedstrijd liet zien hoe sterk de ontwikkeling van het team is geweest. Het samenspel, de communicatie, de inzet – alles viel samen. Dit team heeft laten zien dat ze niet alleen fysiek sterker zijn geworden, maar vooral tactisch en mentaal grote stappen hebben gemaakt. De manier waarop ze duels aangingen, ruimtes gebruikten en elkaar hielpen, was indrukwekkend.
Van een ‘experiment’ is inmiddels geen sprake meer. Dit team is klaar voor de JO 11. De spelers hebben bewezen dat ze deze stap niet alleen aankunnen, maar ook op een positieve manier hebben omarmd. Het was mooi om te zien hoe hecht het team is geworden. Er werd met en voor elkaar gevoetbald. De beloning? Niet alleen het kampioenschap, maar vooral het plezier, de groei en het teamgevoel.
Namens de trainers en leiders is er niets dan trots. De groep heeft alles laten zien wat vooraf gehoopt werd. Ze hebben zich bewezen – als team, als spelers en vrienden. Nu is het tijd voor vakantie, en dan in augustus weer verder. Met een flinke dosis ervaring en een voorsprong op de rest. Het experiment is met vlag en wimpel geslaagd.