Het is weer eventjes geleden dat ik een vlooike heb geschreven, maar daar moet ik dan ook echt inspiratie voor hebben. En inspiratie haal ik uit de door u ingeleverde vlooikes. Het was ophaaldag van de oude metalen en dan wordt er echt van alles en nog wat ingeleverd; van kinderwagens, fietsen, maaimachines antieke ploegen tot de meest verrassende items. Dit keer werd er een zwaar verroest apparaat ingeleverd dat bijna in de oud-ijzer container werd gedeponeerd… bijna…want ik was er nog net op tijd bij.

Eén bonk roest maar toch even nader bekijken; zoiets kan later altijd nog bij het oud-ijzer. Het bleek een oude speculaasmachine te zijn. Eerst even kijken of er liefhebbers voor zijn, je weet maar nooit. Marktplaats is daar ideaal voor... Ik had de advertentie er nog maar net opgezet of ik had al beet. Vijf minuten later was de koop gesloten en boter bij de vis: ik kreeg direct betaald. De week daarna kwam er een man uit Genk (100 km) de machine ophalen; hij verzamelt de ijzeren rollen van zulke machines: de speculaasvormen.

Ik liet Frans de foto’s van de machine zien; hij geeft niets om speculaas en om alles wat aan Sinterklaas doet denken: flauwekul. “Ik hou niet van al dat geheimzinnige gedoe” zegt hij altijd. Heel jammer, want ik vind het nog steeds een geweldig feest en gelukkig vier ik het Sinterklaasfeest toch nog elk jaar met mijn vriendinnen, alhoewel er dit jaar een kink in de kabel kwam. Het feest ging helaas niet door. Mijn supergave creatie staat nog steeds in de garage... Daar moet ik toch nog iets op verzinnen want hij staat gruwelijk in de weg (ik hoop dat ze dit lezen).

Maar nu serieus: als je aan het opruimen bent, denk dan aan onze muziekvereniging V&V en lever leuke verkoopbare spulletjes in, ook nette boeken mag je inleveren, elke zaterdag tussen 10.00 en 11.30 uur.

Alle metalen zijn altijd welkom en er staat een papiercontainer, en daar moet ik echt nog iets over kwijt.

Afgelopen zaterdag werd door een van de eerste klanten een grote doos aangeleverd die even terzijde werd gezet door Adamo. Je gaat niet elke doos controleren maar wat hierin zat was echt te gek voor woorden. De doos zat vol met installatiemateriaal; een hoop zwarte smurrie in plastic zakken, kunststofbuizen et cetera alleen maar ondefinieerbare troep. We hebben nog gezocht naar de naam van de hufter (ik kan geen ander woord bedenken). Karel heeft een volle tas mee naar huis genomen en ik ben maar naar de milieustraat gereden; daar was ik ook nog een half uur mee kwijt want er stond een rij van hier tot Tokyo en toen moest ik nog betalen ook!

Ik hoop dat diegene die dit aangaat, dit stukje leest, zijn excuses komt aanbieden en zegt dat het per ongeluk is ingeleverd. Wij zijn namelijk geen milieustraat!

Tot de volgende vlooi,

Martine