Vrijdag 25 april vond de traditionele lintjesregen plaats. Een klein dorp als Baarle was hierin groots. Met maar liefst acht nieuwe gedecoreerden had burgemeester Marjon de Hoon-Veelenturf een drukke dag. De festiviteiten begonnen dan ook al vroeg op het gemeentehuis.

Door: Claudi Olieslagers

Adri van Dongen (59)

Adri is een zeer bevlogen vrijwilliger

Voor Adri van Dongen begon de dag in de Ardennen zoals gepland: trainen voor de Alpe d’HuZes. Maar iets na acht uur veranderde alles. Vanuit de burgemeesterskamer in Baarle-Nassau werd een liveverbinding opgezet naar Trois-Ponts, Stavelot. Via Teams verscheen burgemeester Marjon de Hoon-Veelenturf plots in beeld. Adri, die geen moment had stilgestaan bij de jaarlijkse lintjesregen, was compleet verrast.

Adri woont inmiddels tien jaar in Ulicoten en ontvangt zijn koninklijke onderscheiding voor zijn jarenlange vrijwilligerswerk en bestuursfuncties, voornamelijk in Chaam. Hij zette zich onder meer in voor de Chaamloop, Stichting Alpe d’HuZes, Team Acht van Chaam, basisschool De Driesprong, en als leider en trainer van het meisjesteam van VV Chaam. Ook burgemeester Lieke Schuitmaker roemde Adri als een bevlogen vrijwilliger. Marjon de Hoon-Veelenturf sprak haar trots uit: ”Wat mooi dat zo’n hardwerkende, geliefde en sociaal betrokken vrijwilliger in ons dorp woont.” Adri onderging het nieuws zichtbaar beduusd vanuit de Ardennen. ”Ik dacht echt dat ik voor de gek werd gehouden,” verontschuldigde hij zich lachend na afloop. De onderscheiding wordt bij terugkomst in Nederland officieel aan hem uitgereikt door burgemeester De Hoon-Veelenturf.

Annie Martens (76)

Girlpower

Annie Martens dacht een gezellig dagje uit te gaan met haar vriendin Jopie. Terwijl zij zich nietsvermoedend klaarmaakte, verzamelden burgemeester Marjon de Hoon en de wethouders zich in de woonkamer van haar dochter Jose. Op het laatste moment vroegen dochters Jose en Cecilia haar nog van bloesje te wisselen. ”voor een foto,” klonk het onschuldig. Even later liep Annie nietsvermoedend de woonkamer binnen en werd ze compleet overvallen door alle aanwezigen. Burgemeester De Hoon sprak haar toe: “We zijn hier vandaag om jou, Annie, in het zonnetje te zetten.” En dat was meer dan terecht: haar jarenlange inzet voor de gemeenschap mocht gevierd worden. Annie’s vrijwilligerswerk begon in 1980 bij atletiekvereniging Gloria, toen haar dochters daar lid werden. In 2000 sloot zij zich aan bij de lokale politieke partij Keerpunt ’98, waar zij jarenlang actief was als secretaris én drie raadsperioden diende als gemeenteraadslid. Daarnaast is zij nauw betrokken bij buurtschap Boschoven en is zij vrijwilliger bij de Opstapbus ABC. Lange tijd was ze zelfs de enige vrouwelijke chauffeur. Een bijzonder detail dat burgemeester De Hoon met een glimlach ’girlpower’ noemde. Voor al haar inzet werd Annie benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau. De gelukwensen gingen natuurlijk ook uit naar haar man Kees, dochters en schoonzoon. Ontroerd bedankte Annie voor ’al die mooie woorden’, nog duidelijk onder de indruk van de bijzondere eer die haar te beurt viel. Bescheiden zei ze: “Er zijn zoveel mensen die minstens zoveel doen.” Maar lachend voegde ze eraan toe: “Als je het allemaal zo op een rijtje hoort, is het toch wel een flinke waslijst.” En vriendin Jopie? Die kreeg na afloop nog snel een geruststellende fluistering: “We gaan toch nog wel weg?”

Anton van Beek (69)

Een echte verrassing, dat is goed gelukt

Anton van Beek is benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Hij kreeg de onderscheiding voor zijn indrukwekkende staat van dienst binnen de rooms-katholieke parochiekern Onze Lieve Vrouw van Bijstand, én zijn jarenlange inzet bij Radio Paloma. De verrassing vond plaats terwijl Anton in de kerk bezig was met het orgel. Iets eerder dan gepland werd hij richting koffie gestuurd, waar een flink gezelschap hem opwachtte. Toen burgemeester Marjon de Hoon-Veelenturf hem toesprak, keek hij zichtbaar ontroerd de ruimte rond. “Wat zie ik hier veel bekende gezichten,” sprak hij, en zoals een echte radioman betaamt, beschreef hij ter plekke wat hij zag. Anton begon zijn vrijwilligerswerk al in 1979 als voorzitter van het jongerenkoor van de parochie. Na 1985 bleef hij zich inzetten met allerlei hand- en spandiensten. In 2009 werd hij vicevoorzitter en secretaris van het parochiekoor St. Cecilia. Sinds 2019 is hij actief in de werkgroep interne diensten van de parochie, verantwoordelijk voor het onderhoud van kerk, patronaat en begraafplaats. En vanaf 2020 is hij ook hulpkoster; iemand die zorgt voor de voorbereiding van de kerk en het altaar voor de vieringen. Naast zijn kerkelijke werk is Anton al sinds 1984 vrijwilliger bij Radio Paloma, het radiostation uit Poppel. In 1990 werd hij voorzitter. Uiteraard werd hij na de toespraak nog toegezongen door het koor... een passend eerbetoon. Na afloop bekende Anton met een glimlach: “Ik begon iets te vermoeden toen ik ineens een colbertje aangereikt kreeg en naar het patronaat moest... Maar dat het zó zou uitpakken? Een echte verrassing. En goed gelukt!”

Jozef van Sas (60)

Spelend in het blauw, maar met een rood-wit hart

Achter de kantine van Gloria UC stond vrijdagochtend een flinke groep mensen stiekem te wachten. Binnen zat Jozef van Sas nietsvermoedend aan de koffie, in de veronderstelling dat hij een afspraak had met de gemeente over bezuinigingen. Toen burgemeester Marjon de Hoon-Veelenturf de ruimte binnenstapte en zich hardop afvroeg “voor wie ze eigenlijk kwam”, had hij nog steeds geen idee. Maar toen bleek dat zij voor hém kwam, kon Jozef alleen maar zeggen: “Oei.” En daarna, met een glimlach: “Dat is mooi.” Jozef van Sas werd benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau voor zijn niet-aflatende inzet als vrijwilliger. “Klaarblijkelijk gaat er geen dag voorbij zonder dat er over jouw vrijwilligersactiviteiten wordt gesproken, geappt of gemaild,” sprak burgemeester De Hoon hem toe. Zijn vrijwilligerswerk begon in 1985 bij sportvereniging Ulicoten (SVU). In 2010 richtte hij met anderen de groep ’Maai-Velden’ op, en in 2012 werd hij voorzitter van SVU. Onder zijn voorzitterschap werd de fusie voorbereid met voetbalvereniging Gloria, die in 2016 leidde tot de oprichting van Gloria UC. Sinds 2018 is Jozef voorzitter van deze fusievereniging. Ook is hij een van de drijvende krachten achter Stichting Ulivents, opgericht in hetzelfde jaar als de fusie. Met sportieve evenementen als Icekoud, de Uliquiz, beachvolleybaltoernooien en het fameuze Hangijzertoernooi, brengt Ulivents leven in de brouwerij. De opbrengst van deze evenementen vloeit terug naar de deelnemende verenigingen. Tijdens de toespraak verwees burgemeester De Hoon naar Gloria’s clubkleuren: ’Spelend in het blauw met een rood-wit hart.’ Jozef beaamde het simpel: “Ja.” Hoewel zichtbaar geraakt, bleef hij bescheiden. “Andere mensen moeten je dit gunnen,” zei hij. Hij had zelfs gedacht dat zijn collega Jan van de Kaa de onderscheiding zou ontvangen. “En ik had het hem zó gegund.” Dat de eer hemzelf te beurt viel, moest hij even laten bezinken.

Frans van Rooij (61)

Het feest is pas gedaan als Frans de deur sluit

Wat een gewone afspraak over veiligheid moest zijn, liep voor Frans heel anders. Terwijl hij op de gemeentewerf zat te wachten, belde een collega hem: zijn afspraak bleek inmiddels in het Cultuurcentrum te zitten. Met enige irritatie noemde Frans het een ’gaperd’, maar toen hij eenmaal lokaal één binnenstapte, viel hij compleet stil... tot grote hilariteit van alle aanwezigen. Frans bleek niet op een afspraak te wachten, maar was zelf het middelpunt van de aandacht. Burgemeester Marjon de Hoon-Veelenturf nam de aanwezigen mee terug naar 1981, het jaar waarin Frans zich verbond aan Radio BaHeNa. ”De populariteit en naamsbekendheid van BaHeNa zijn niet vanzelf gekomen,” sprak De Hoon. ”In 2003 viel het doek voor de zender, maar luisteraars bleven vragen om een terugkeer. En waar anderen misschien zouden opgeven, ging jij door. Met succes: radio op Belgisch grondgebied, maar met een Nederlandse FM-frequentie.” Naast zijn werk voor de radio zette Frans zich jarenlang in voor Stichting ’t Dorpshuis Ulicoten. ”Je bracht altijd entertainment, je was een vrolijke noot,” aldus De Hoon, waarop Frans ad rem reageerde: ’Vrolijke Frans!’ Ook zijn inzet voor peuterspeelzaal Steppe Stap werd benoemd: onder zijn bezielende leiding groeide de opvang uit tot een professionele organisatie. Carnaval kon natuurlijk niet ontbreken: ”Klein van stuk, maar met een groot hart voor carnaval,” aldus de burgemeester. Sinds 2005 is Frans een vaste kracht binnen het carnavalsleven. Daarnaast leidt hij als natuurgids wandelingen door de regio; iets wat velen misschien niet weten. De Hoon vatte het samen: ”Frans is een inspiratiebron door zijn niet-aflatende energie, toewijding en inzet.” Geëmotioneerd nam Frans de koninklijke onderscheiding in ontvangst: Lid in de Orde van Oranje-Nassau. In zijn dankwoord, zichtbaar aangedaan, bedankte hij zijn partner en zijn ouders, die met hun 88 en 91 jaar trots aanwezig waren. ”Het goede in mij heb ik van hen gekregen,” sprak Frans. Onder het genot van koffie en gebak, met een prachtige taart gebakken door zijn zoon, werd de feestelijke bijeenkomst afgesloten. Een bijzondere dag voor ‘Sjefke Soldeerbout’, zoals Frans in carnavalstijd liefkozend wordt genoemd.

Jacqueline van der Kaa-Swolfs (63)

Een vrijwilliger met hart en ziel

In De Kluis in Ulicoten was een afterparty georganiseerd voor Jozef van Sas. Jacqueline van der Kaa-Swolfs (63) zat daar nietsvermoedend wat te drinken, toen burgemeester Marjon de Hoon-Veelenturf samen met haar gevolg binnenstapte. Even dacht Jacqueline dat de burgemeester voor haar man Jan kwam, maar toen duidelijk werd dat zij zelf het middelpunt was, reageerde ze verrast met een simpel: “Och.” Jacqueline werd geëerd als vrijwilliger ’met hart en ziel’; een eretitel die ze in de gemeente Baarle-Nassau en zeker in Ulicoten ruimschoots heeft verdiend. De Bernarduskerk vormt een rode draad door haar vrijwilligerswerk. Binnen het Bernarduskoor was zij jarenlang een stuwende kracht. Ze ging mee op bedevaarten en nam naast het zingen ook zorgtaken op zich. Kort na haar toetreding tot het koor werd Jacqueline ook actief in de werkgroep Bernardusoctaaf Ulicoten. In 2022 organiseerde ze nog een benefietconcert voor Oekraïne. En na de sluiting van de Bernarduskerk eind 2022 gaf ze het Bernardusoctaaf een nieuw leven: zonder kerk, maar mét een kruisweg, activiteiten voor jong en oud, en een viering bij de kapel. Daarnaast was Jacqueline actief voor de Katholieke Vrouwenorganisatie (KVO), die later verderging onder de naam Vrouwen van Nu. En alsof dat nog niet genoeg was, zet ze zich ook in als vrijwilliger voor de Zonnebloem. “Je droeg steevast je steentje bij, met zang en sociale contacten,” klonk het tijdens de toespraak. Na het opspelden van de koninklijke onderscheiding was het tijd voor felicitaties. Jacqueline straalde: een terechte beloning voor haar jarenlange inzet voor de gemeenschap.

Jan van der Kaa (63)

Als het Ulicoten raakt, dan raakt het Jan van der Kaa

Nadat partner Jacqueline al uitgebreid in het zonnetje was gezet, nam burgemeester Marjon de Hoon-Veelenturf opnieuw het woord. Ze had nog een verrassing in petto en riep Jan van der Kaa naar voren. Jan reageerde droog: “Jonge, jonge, had Jozef toch gelijk.” “Als het Ulicoten raakt, dan raakt het Jan van der Kaa,” sprak de burgemeester. En dat bleek uit alles wat volgde. Al meer dan 25 jaar is Jan een onmisbare kracht als vrijwilliger bij carnavalsvereniging De Haaikneuters, waarvan hij drie jaar de rol van Prins Carnaval vervulde. Daarnaast zette hij zich jarenlang in voor UVO, waar hij tien jaar bestuurslid was en nog steeds actief bijspringt bij allerlei activiteiten. Voetbal loopt als een rode draad door zijn vrijwilligerswerk. Sinds 2009 is Jan scheidsrechter en heeft hij de reputatie opgebouwd van ’de scheidsrechter met wie je niet gaat spelen’. Ook bij SVU is hij actief, onder meer in de Maai-Velden-groep, waar hij meewerkt aan het onderhoud van de sportvelden. De burgemeester grapte dat hij meer kilometers maakt met de maaier dan met zijn bedrijfsbus. De liefde voor Ulicoten zit diep bij Jan, en dat liet burgemeester De Hoon-Veelenturf niet onvermeld. Ze somde nog diverse andere initiatieven op waarbij hij zijn dorp een warm hart toedraagt. Voor zijn tomeloze inzet werd ook Jan benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Na de plechtigheid vertelde Jan bij het maken van de foto’s dat hij écht niets had vermoed. ”Ik wist dat mijn vrouw iets zou krijgen en had héél even gedacht: misschien ik ook... Maar toen ik alleen haar familie zag binnenkomen, dacht ik: nee, toch niet. Pas vlak voor de burgemeester binnenkwam en ik ineens mijn eigen familie uit mijn ooghoeken zag, begon het te dagen.”

Jan Seegers (79)

Meer dan 50 jaar geleden begonnen als vrijwilliger

Jan Seegers dacht dat hij naar D’n Italjaan moest, waar zijn kleinzoon werkt, om mee te doen aan de opnames van een promotiefilmpje voor de ijssalon. De hele familie moest daarvoor aanwezig zijn, want het filmpje zou iets bijzonders worden. Terwijl de familie op de cameraman wachtte, kwam de grootste verrassing in de vorm van burgemeester Marjon de Hoon-Veelenturf, die de ruimte binnenstapte en Jan tot haar verrassing toesprak. ”Ik sta te bibberen,” zei Jan, zichtbaar onder de indruk van wat er gebeurde. ”O jee.”

Jan ontvangt de onderscheiding voor zijn jarenlange vrijwilligerswerk, dat begon in 1972 toen hij samen met Rik Wouters en enkele andere fanatieke fietsers uit de regio besloot om wielervereniging Tourmalet op te richten, met als thuisbasis café De Tourmalet. Ongeveer 30 jaar geleden organiseerde Jan een fietstrip naar Lourdes, waar een Mariabeeld werd gezegend. Dit beeld staat tegenwoordig bij de basisschool in Baarle-Hertog. Daarnaast heeft Jan zich met hart en ziel ingezet voor de restauratie van de St. Salvatorkapel op Nijhoven. Nadat de kapel jarenlang in verval was, nam hij de restauratie van de bidtuin op zich, en sindsdien blijft hij nauw betrokken bij de kapel, die voor het dorp van groot belang is. Ook binnen Jeugdwerk Baarle is Jan een onmisbare kracht. Al jaren zorgt hij voor het onderhoud van fietsen tijdens de wielerzesdaagse, waardoor hij een vertrouwd gezicht is geworden. Sinds 2017 zet Jan zich bovendien in voor straatarme ouderen in Moldavië. Jan’s bijdrage gaat verder dan alleen ter plaatse klussen. Ook thuis is hij altijd bezig. Jan maakt vogelhuisjes, kerstbomen en andere kunstwerkjes van gerecycled hout, die vervolgens door zijn vrouw Imy worden verkocht om geld in te zamelen voor het project. Met de opbrengst worden bouwmaterialen gekocht, en Jan en Imy reisden naar Moldavië om vervallen huisjes om te toveren tot comfortabele woningen. Een ongelooflijk mooi en betekenisvol werk, waarmee Jan een groot verschil maakt in het leven van deze mensen. Jan’s toewijding en inzet voor de gemeenschap staan symbool voor zijn passie en volharding. Voor al zijn werkzaamheden is hij door Zijne Majesteit de Koning benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau, een welverdiende eer voor deze toegewijde vrijwilliger.

Namens Ons Weekblad willen wij alle gedecoreerden van harte feliciteren!