Er moesten in allerijl nog een heleboel stoelen worden bijgezet voor 30 kinderen en een grote groep ouders en andere belangstellenden voor Project V. De bezoekers van Baols Bakske zaten er al klaar voor donderdag 29 augustus in de tuin van cultuurcentrum Baarle. Project V is een vakantieproject voor kinderen. Onder leiding van theaterdocente Emma van Ammel konden ze elke dinsdagmiddag bezig zijn met toneel, muziek en dans en deze voorstelling in elkaar knutselen samen…

Door Jeanny Wouters

Het project kadert onder Open Doek, een Vlaams initiatief voor theaterprojecten in de vrije tijd. Het faciliteert, inspireert en ondersteunt culturele initiatieven als deze waardoor spelers zich artistiek kunnen ontplooien. Het wordt uitgevoerd met behulp van de opbrengst van de Warmste Week, vertelt Kurt van Open Doek. De organisatie vindt het belangrijk dat er aandacht is voor cultuurparticipatie speciaal voor kinderen. En zeker in de vakantietijd, als kinderen weinig gestimuleerd worden, of niet met vakantie kunnen, dan kan zomerverlies optreden in hun vaardigheden. “En kinderen die niet op vakantie zijn geweest hebben op 1 september toch een verhaal om te vertellen op school!”

Zelf bedacht

“Welkom hier in de tuin voor dit kleine toonmoment” zo heette Emma van Ammel de aanwezigen welkom. Ze legde uit dat elke dinsdagmiddag de kinderen in de leeftijd tussen 6 en 12 jaar hier bij elkaar kwamen om samen scènes te bedenken. “Alles is door henzelf gemaakt en bedacht.” Op het toneel stond ook een geknutselde creatie klaar, dat was Fleur de robot die in verschillende scènes meedeed.

De voorstelling begon met een vrolijke openingsdans op muziek, ‘I’m blue dabadee dabadai’ klonk uit de luidsprekers en de kinderen dansten, sommige met zonnebril en aan de zijlijn tussen het publiek deed Emma de bewegingen nog eens voor.

Fleur de robot

Omdat het in de vakantietijd wel eens moeilijk is om iemand te vinden om met je te spelen, hadden ze robot Fleur bedacht en gemaakt: “ze wil altijd met je spelen”. Fleur had knoppen voor feesten, complimentjes geven, liedjes enzovoort. De kinderen verzamelden op het podium rondom een van hen die op een stoel als verteller had plaatsgenomen, om een verhaal voor Fleur te vertellen. Er volgden scènes over een heks, in de bus die steeds over drempels reed, er waren liedjes en muziek en dan klapte het publiek vrolijk mee. Ze gingen schatzoeken, renden (op hun plaats) op het toneel, waarbij de altijd gestelde vraag van kinderen niet ontbrak: “zijn we er al bijna?” Een van de kleinsten rende weg, sprong van het podium toen er een probleem was, en terwijl ze haar zochten dook ze aan de andere kant van het podium weer op met een toverspreuk. Aan het eind van de voorstelling vroegen de kinderen aan Fleur wat zij nou het leukst vond. En op de tonen van een slaapliedje vielen ze allemaal in slaap op het podium.

Buigen

Uiteraard hadden ze ook geleerd om netjes in een rij te gaan staan en te buigen voor het publiek. Vanaf haar hoge plek op het podium zag een van de kinderen plots bekenden van haar en zwaaide ze even enthousiast naar hen. Het applaus duurde lang, en daarna dankte Emma het publiek: “dankuwel om te komen allemaal.” De kinderen kregen nog een leuke tas met cadeautjes. Ze vertelden enthousiast aan hun bekenden in het publiek wat de spannende momentjes waren, hoe ze het zelf ervaren hadden. Een moeder vulde aan dat haar kindeeren steeds met heel veel plezier naar de theatermiddagen gingen en tussendoor ook theaterspelletjes deden.

9 Kinderen stonden vandaag op het podium, sommigen hadden speciaal vrij gekregen deze middag omdat de scholen in Nederland al begonnen waren. In de vakantieweken was de groep wisselend van samenstelling en waren er meer kinderen, waar de docente haar handen aan vol had soms, maar gelukkig zorgden de oudere kinderen dan soms voor de jongsten. “Het was vermoeiend om te doen, het vraagt veel energie, maar de creativiteit van de kinderen geeft ook energie” benadrukte Emma van Ammel. “Ze komen met gekke ideeën, hun verbeelding zit nog niet vast, dat zorgt voor een frisse insteek.”