In 1978 veranderde alles. Toen konden we ineens op Snijders in Chaam terecht. Daar werd de kermis van weleer op spectaculaire wijze nieuw leven ingeblazen. Op de Kapellekesakker verrees in de maistijd een spiegeltent met daarin een echt Decap-orgel, en dat maar liefst drie dagen lang.

Door Berry van Oers

Klokkenbaaien

Opa vertelde dat het heel vroeger ook kermis op Snijders was. Maar toen stond er geen spiegeltent en Decap-orgels waren er ook nog niet. De kermis werd destijds gehouden, volgens opa, in de tijd van de klokkenbaaien. In juli fietsten ze dan naar het bos om ze te plukken. In het Valkenberg was er een plek waar er veel groeiden. Ma maakte jam van de klokkenbaaien.

Maishakselbal

Al op vrijdagavond waren we present in de spiegeltent op de Snijderse akker. De entree was een handvol gehakte mais. Vanuit de blauwe, witte en bruine kapel genoten de Chamenaren tijdens het Maishakselbal met volle teugen van de muziek uit het Decap-orgel. De Wiette, d’n Blaauwe, de Zwarte en d’n Bruine gingen los op de Snijderse orgelklanken.

Spiegeleieren

Tussendoor draaide DJ Antoine de Chaamse Klapkesdans: “Eén twee hupsakee, wie doet er met me mee”, zong hij aanstekelijk. Op zaterdag waren we bij het Kapellekesbal met de blaaskapel. Maar op zondagavond kraakten we weer de noten van het Decap-orgel tijdens het afsluitende Snijdersbal. In de nacht, toen de spiegeltent al lang gesloten was, trakteerde de locoburgemeester van Snijders op spiegeleieren.

Orgelvirus

Geweldig was zo’n dansorgel van Francois Decap uit Herentals, met zelfspelende saxofoons, trommels en accordeons. We konden er geen genoeg van krijgen. Ma vertelde smakelijk over ‘Belse’ baandancings waar ze net ‘zonnen urrugul’ hadden als op Snijders. Aangestoken door het Snijderse orgelvirus reden we met een volle wagen Chamenaren naar Dennenoord, Uilenspiegel, Vlimmershof, de Toverfluit, Heidelicht en de Veertien Billekes. Daar draaiden de Decap-orgels op volle toeren.

Klos

De bussen reden af en aan bij de baandancings. We trokken al snel de aandacht van de dansers, die bijna allemaal ruim een halve eeuw ouder waren dan wij. Meteen vroegen Vlaamse oma’s ons ten dans. Toen we blozend vertelden dat we alleen voor het dansorgel kwamen, waren de blije opa’s graag de klos. Wanneer het orgel pauzeerde dansten ze verder op hits van Rita Deneve, Will Tura en Marva.

Billekes

Konden we weer maar even teruggaan naar het orgel van de Veertien Billekes aan de Langestraat in Zandhoven, met achter de toog moeder Julia en haar zeven dochters. Nog even die tijd laten herleven. Nog eens onderdompelen in de ‘Koekoekswals’ en ‘Ik ben zo eenzaam zonder jou’, afgeblust met een Maeske. Nog één keer: “Met jou ‘willekes’ naar de Veertien Billekes!”

Heidelicht

Afgelopen vakantie waagden we het er op. Maar ze waren er niet meer. Een cruciale episode uit ons leven was bruut gewist. Dan maar op hoop van zegen richting de Eerselseweg tussen Witrijt en Postel. En ja hoor, Heidelicht was er nog wel, compleet met een Decap-orgel en ‘datende’ dansers. We waren weer even terug en nog steeds de jongsten.