Pinksterzaterdag om 07.45 uur verzamelden 56 pelgrims zich buiten voor de Onze Lieve Vrouw van Bijstandkerk met een heleboel koelboxen, matrassen en slaapzakken, rugzakken, regenjassen en paraplus. Voorbereid op een voettocht van 120 km in drie dagen te volbrengen en enigszins gespannen om wat deze tocht hen zou brengen. Tweede pinksterdag om 12.30 uur luidden de klokken en kwamen ze terug, vol verhalen en met lachende gezichten, achter de vlagdrager en gevolgd door de volgtractor met twee wagens.

Door Jeanny Wouters

Het was grijs weer toen ze vertrokken, de zon scheen toen ze terugkeerden. Diaken Gerrit Fennema zwaaide ze uit en haalde ze weer binnen met mooie woorden ter overweging. Zondagmiddag zat de kerk vol. ”Als je wilt weten wie meegelopen heeft, moet je kijken naar de rode gezichten, dat zijn de pelgrims, die hebben meegedaan.” Er waren dit jaar acht nieuwelingen!

De weg en het doel

Bij vertrek op zaterdag sprak Fennema over het doel en de weg. “Doel is Scherpenheuvel, maar als je te veel met het einde van de weg bezig bent, zie je niet wat er onderweg is.” Hij spoorde de pelgrims aan om goed rond te kijken, alles bewust mee te maken. “Neem jezelf mee, je kunt alles loslaten, uitbannen. De tijd word je gegeven, verspil die tijd niet. Concentreer je op de weg.” En dat deden ze, met Gods zegen! “Wij, de achterblijvers, blijven aan jullie denken.”

Plensbui

En zeker op zaterdagavond toen hier en daar het weer bar en boos was in Baarle, dacht menigeen aan de bedevaartgangers. Onweer, plensbuien, je zult er maar in moeten lopen… We vragen het aan pelgrim Piet van Puijenbroek die voor de veertigste keer mee liep. “Zaterdag hadden we ook zo’n harde bui, die begon net toen we pauzeerden, onze laatste rustplaats van die dag. Toen besloot de leiding dat we de bui even afwachtten, en daarom hebben we wat langer gepauzeerd en waren we een uur later in Veerle-Heide, ons overnachtingsadres.” Verder hadden ze prachtig weer, slechts een beetje regen nog op de terugweg net voor Veerle-Kasterlee.

Vier jubilarissen

In Scherpenheuvel op eerste pinksterdag werden in de basiliek de jubilarissen gehuldigd en in Baarle-Nassau werd dat de dag erna nog eens dunnetjes over gedaan. Naar voren werden geroepen: Anja Oomen die 5 jaar meegelopen heeft, Els de Jong die al voor de 25e keer meeging, Piet van Puijenbroek is al 40 keer op bedevaart geweest en bestuurslid Fons van Gestel mocht erbij komen staan omdat hij al 50 jaar deel uitmaakt van het bestuur van de Voetgangersbond Baarle-Hertog/Nassau Scherpenheuvel. Hij staat niet graag in de belangstelling, maar kwam toch naar voren en gaf aan nog wel enige tijd dit werk te willen blijven doen.

Niet stil

De Onze Lieve Vrouw van Bijstandkerk gonsde deze middag want voor één keer hoefde men niet stil te zijn in dit huis van God. Vrienden, familie, velen wachtten de bedevaartgangers op met bloemen en natuurlijk wilden ze allemaal weten hoe het gegaan was. Diaken Fennema heette iedereen welkom terug en haalde mooie Bijbelteksten aan over kuddes schapen en wijnranken rond de wijnstok. Hij zag dat de pelgrims vol nieuwe energie terugkeerden, geleid door de goede herder naar Maria in Scherpenheuvel waar zij hun zorgen konden achterlaten. Fenema had voor deze gelegenheid het Weesgegroet gebed aangepast en iedereen bad mee in afwachting van de gewijzigde regel: Bid voor ons Pelgrims! Daarna werd de 96e bedevaart naar Scherpenheuvel ontbonden. “Jullie willen graag naar huis om de bloemen in het water te zetten.”