De regen kwam zondag 24 maart, in heel Nederland met bakken uit de hemel, maar niet in Alphen. En ja, het was onvoorstelbaar spannend of de wedstrijd doorgang kon vinden. Op zondagavond om half zeven viel de beslissing: we gaan ervoor, we doen het. Spiegelde het wedstrijdterrein om 7 uur ’s ochtends nog van het water, om 8 uur was dat al weggetrokken en om 9 uur werden het springterrein en de dressuurbanen steeds beter. En ja, heel af en toe viel er een spatje maar het mocht geen naam hebben en dat het ijzig koud was van de wind namen we maar op de koop toe.

Eigenlijk begrijpen we er niet veel van: de weersvoorspellingen voor beide wedstrijddagen waren op zijn zachts gezegd verschrikkelijk: regen, hagel, wellicht natte sneeuw. En wat gebeurde er: op de eerste zondag brak de zon door, op de tweede zondag bleef het droog terwijl heel Nederland wegspoelde van de regen. De SGW Alphen-Chaam heeft absoluut een Weer-Engeltje.

De dag begon eigenlijk door de vijf enorme tractoren en hun stoere bestuurders: alle vrachtauto’s, trailers en soms personenauto’ s werden in een ongelofelijk tempo de parkeerweide opgesleept. Naar mate de dag vorderde, konden de deelnemers zelf een plekje zoeken. De catering vrijwilligers Buurman en Buurman waren er dan ook al vroeg bij om iedereen van iets warms te voorzien. Ondertussen ontvingen de vele vrijwilligers instructies in de tent van de parcoursbouwers Wouter Mosselman en Ronald van Noesel. Extra zorg natuurlijk voor eventuele natte plekken in het bos of op de route. Iedereen had er terdege rekening mee gehouden dat het wel eens heel slecht kon gaan worden. Warm ingepakt met goede regenkleding, stevige laarzen; ze konden tegen een stootje.

Zondag 24 maart is het traditioneel aan de B(eginners) en de middag is helemaal ingeruimd voor de kinderen met hun pony’s. En wat hebben ze genoten. Alleen maar blije snuitjes. Het toegestroomde publiek, want ja het werd onverwacht heel erg druk, genoot er zichtbaar van. Zoals gezegd begonnen we met de paarden en die vonden het heerlijk. Zo hard als ze konden, de oortjes gespitst, stralende ruiters en amazones. Het team van de SGW Alphen-Chaam vond het heel bijzonder dat de voorzitter, Anneke van Engelen, mee reed met haar merrie die ze voortdurend aanriep met: ’Elmo.... je kan het!’. En dat bleek ook zo te zijn, mooi rondgekomen binnen de toegestane tijd. Een voorzitter om trots op te zijn.

Er waren maar liefst 240 starts gepland waarvan 110 B deelnemers; een heel gevarieerd gezelschap, maar er werd over het algemeen goed gereden. Natuurlijk, her en der een ferme stop voor een te spannende hindernis. Soms een langsloper of zelfs een verkeerde hindernis, het kwam allemaal voor, maar het plezier was er niet minder om.

Leuk om te vertellen: Het geluid van JG Sound & Vision is zo haarscherp dat er diverse berichtjes uit het centrum van Alphen kwamen dat men de twee omroepers woordelijk kon verstaan. Mooi compliment voor onze hoofdsponsor.

Om iets over 1 uur ’s middags begonnen de kinderrubrieken en hoe leuk is dat altijd. Sommigen vinden het héél spannend, anderen verheugen zich enorm, weer anderen zijn tot op het laatste moment met de voorbereiding bezig, waar anderen flierefluitend lekker door de losrijbaan rijden, maar allemaal hebben ze er zin in.

De parcoursbouwers hadden zich echt helemaal uitgeleefd op alle crossvarianten voor de jeugd. Er was een lange route, maar voor wie liever wat rustiger opstartte de verkorte rondgang. Voor de allerkleinsten, de terreinrit had zelfs een aparte route van 1200 meter met 13 sprongen die ze al dan niet konden springen.

Maar dat deden ze allemaal, ze vlogen door het traject, luid aanmoedigingen roepend, voorovergebogen over de hals van de pony, zo hard als ze konden, of durfden welke van de twee weten we niet helemaal precies.

In de L(ichte) groep die heel groot was, zaten een paar absolute topruitertjes in de dop.

De groep van de L pony’ s was niet alleen heel groot, maar ook zeer divers. Ervaren pony’s en echte nieuwkomers. Maar ze gaven alles. In deze groep was het water toch vaak wel een, nou brug te ver. Ze sprongen de zitbank hindernis 7 op het strand, maar daarachter schitterde het wateroppervlak met, door de wind aangewakkerd behoorlijke schuimtoppen. Niet iedere pony liet zich vermurwen. Vaak wachtte zo’n deelnemertje op de volgende combinatie en dan kon hij of zij snel meeliften en toch veilig aan de overkant komen.

Al met al was het een prachtige tweede dag van de SGW Alphen-Chaam en wat de organisatie betreft: volgend jaar 16 en 23 maart 2025!