Met de hagelbuien van afgelopen zaterdag nog in gedachte (maart roert zijn staart) was het afwachten wie zich niet liet afschrikken door de kou en een mogelijke bui. Vijftien wandelaars waren nieuwsgierig naar het, voor de meesten, onbekende gebied. Zij verzamelden zondag 24 maart op tijd bij het Heemhuis van Amalia van Soms in Baarle-Hertog voor de aangekondigde voorjaarswandeling.

Door Jeanny Wouters

De wandeling startte in Poppel achter het oude gemeentehuis, nu heemhuis van heemkundevereniging Nicolaus Poppelius, dat overeenkomsten heeft met het Heemhuis van Amalia; het is ontworpen in Neo-Renaissancestijl door dezelfde architect Jules Taeymans. Poppel heeft nog enkele overeenkomsten met Baarle: Poppel werd met de Vrede van Münster een grensplaats, evenals Baarle. Amalia van Solms beheerde zowel het gebied rond Turnhout (ook Poppel) als het gebied rond Breda (ook Baarle) en zowel in Poppel als in Baarle wonen Nederlanders en Belgen samen; in Poppel wel enkel op Belgisch grondgebied\.

Aa of Rovertse Leij

Na deze uiteenzetting liep de wandeling tussen twee huizen door naar een verrassend pad dat leidde naar de Aa of Rovertse Leij. Een prachtig pad langs deze meanderende beek waar genoeg te ontdekken was. De bloeiende sleedoorn, de smeerwortel nog in knop, de bloei van de wilg. Door de kracht van het water zag je de beek aan de ene kant grond nemen en aan de andere kant grond afzetten. Dit had ook consequenties voor de bomen langs deze beek, waarbij zij hun steun verloren en overhelden. Een balansoefening voor de boom, en als reactie groeiden er meer takken aan de andere kant om zo tegenwicht te geven. Knap staaltje aanpassing van de natuur!

Overbroek

Het pad was goed te bewandelen en na enkele kilometers vervolgden de wandelaars hun wandeling richting landgoed Overbroek dat in 2021 is aangekocht door Natuurpunt en nu toegankelijk is voor publiek.

De geschiedenis van dit landgoed hult zich nog in nevelen: was dit landgoed onderdeel van De Pannenhoef? Wie waren de eigenaren? Wel is bekend dat de laatste eigenaar er een verblijf voor de jacht had gebouwd met een slachterij en eetzaal. Er zouden 300 edelherten hebben gelopen die makkelijk afgeschoten konden worden, waarna ze genuttigd konden worden in de eetzaal. Ook waren er twee vijvers voor de eendenjacht (deze zijn nog aanwezig).

Natuurpunt

Na een faillissement kwam er een einde aan deze illegale praktijken. De gebouwen moesten worden afgebroken en het landgoed moest worden teruggebracht in zijn oorspronkelijke staat. Na aankoop door Natuurpunt wordt er nu gewerkt aan een klimaatbos met meer biodiversiteit. Ook aan herstel van heischraal grasland wordt gewerkt om zo een aansluiting te vormen met de Rovertse Hei en het ven Papschot in Nederland. Het is een verrassend stukje natuur waar men ook in stilte van heeft genoten.

Terug in Poppel na een laatste stukje stevig doorstappen moest Mieke Pap nog aangedaan worden voor een koffietje… “Terugkijkend op een mooie wandeling van een kleine 10 km mag worden geconcludeerd: het is zeker de moeite waard om hier nog een keertje terug te komen” aldus gids Dimphie Pooyé.