Prinses Iris opende de Sauwelavond in Haaikneutersland bijgestaan door Jeudprins Jesse.

Met Jeugdprins Jesse aan haar zijde waren haar hofdames vrij en konden die een lekker biertje drinken. Prinses Iris was blij dat ze aan de goede kant van Baol woont, want vanaf vandaag hoort buurtvereniging Hoogheesreuthers bij het Haaikneuterland. Want met een tweede Prinses van de Rooie weg kan dat niet anders.

De Sauwelschuur bij de Ponderosa zat bomvol. In nog geen half uur waren alle 250 kaartjes uitverkocht. Met de Somsband in het voorprogramma konden de sauwelaars van start. Ook dit jaar had de buurgemeente Chaam weer een rode draad in alle sauwels. Al werd er steeds gezegd dat ze het niet over Chaam gingen hebben.

Door Claudi Olieslagers

Robbie van de Reclame (Rudy Strijbos)

Robbie van de Reclame maakte reclameslogans, reclameborden, kortom alles met reclame. Zo heeft hij voor de Hartstichting gewerkt. “Fijn als dingen kloppen, behalve steenpuisten.” Hij doet dat met zijn broer Jaap. Broer Jaap was een buitenbeetje en normaal schreeuwt een baby bij de geboorte. Maar bij de geboorte van Jaap schreeuwden zijn ouders. Hij vertelde over een overval in Chaam, die maar tien minuten heeft geduurd. Want zelfs de overvallers wilden niet langer in Chaam blijven. Robbie van de Reclame had gas op zijn sauwel. Menig Haaikneuter kwam in zijn grappen voor en hij ging als een speer door de sauwel heen. Hij had in de buurt ook nog wat werk gehad. Voor reisbureau van Raak. “Doe ons een plezier en ga weg.” Voor Cremers: “Wij zijn meer dan zes planken. Dus laat je niet kisten, alles komt in kannen en kruiken”. Voor Atelier 43: “Kom naar ons als je je kloten voelt, want dan is je broekzak kapot”. Hij sloot af met dat hij moest gaan, want morgen moest hij naar de optocht. De pastoor had aan hem gevraag wat er ging gebeuren en hij vertelde een optocht met kamelen en topless vrouwen. Dan kom ik kijken zei de pastoor want ik heb in jaren geen kamelen gezien.

Lowieke van de Boek (Louis van de Boogaart)

Al dansend op een rap kwam Lowieke binnen. Strak in het pak, dat niets verhulde. Hij had het kerstkleedje van zijn vrouw op zolder gevonden en zag zelf ook dingen die hij bij zijn vrouw niet zag zitten en toverde even later een trompet uit zijn broek. Hij ging het niet over Chaam hebben, want dat had hij vorig jaar al teveel gedaan. Hij was schrijver geworden en moest een lintje hebben omdat hij ’geschiedenis’ geschreven had. Zijn boek ’Dieren moeten de groenten krijgen’ was leerzaam en educatief, hij ging niet het hele verhaal vertellen, “want jullie moeten het boek kopen”. Hij las stukken voor uit het boek en benadrukte dat iedere gelijkenis puur toeval was. Feiten moeten kloppen vertelde hij, dus hij had heel veel onderzoek gedaan. “Als je aan een koe vraagt hoe hij heet, zegt hij boe. Maar wij noemen het een koe?”. Ook de Burgemeester en Wethouder kwamen in zijn boek voor ’Marjonneke lust een champignonneke & Janneke is het groentepanneke’. Lowieke eindigde met het Ulicotens volkslied. Hij deelde de zaal in twee en gaf de opdracht: “ik zing voor, gullie zingt, gullie zingt en dan kom ik met de clou”. Het waren maar 48 coupletten, dus we konden aan de slag. Lowieke kreeg uiteraard heel de zaal aan het zingen, driftig dirigerend. “Ulicoten, Ulicoten is er oorlog in het verschiet. De vijand kan niet komen, want de bussen rijden niet.” 48 coupletten bleek niet haalbaar, dus er werden er een aantal uitgehaald. “Ulicoten, Ulicoten het einde van het lied. Ik hoop dat je ermee kunt lachen, want mooier wordt het niet.”

Gérard Clochard (Gert Koijen)

Met een gele kliko kwam hij aanlopen “niet leegmaoke!!”. Er kwam een frikandel uit zijn kliko die hij met smaak opat. Want hoe langer die in de kliko lag, hoe warmer hij weer wordt. Hij vertelde dat hij een fijne buurman was. Hij bleef altijd maar efkes, hij zeikte nooit over de erfscheiding, maar wel er tegenaan. Hij was dakloos geworden door zijn toenmalige vrouw. “Jij eruit of ik eruit”, had hij geroepen en dat had hij beter niet kunnen zeggen. Hij was met de bus van Breda onderweg geweest, met een dikke chauffeur op de lijn-bus. En de bus stopte in... en hij moest eruit. Terwijl de hele zaal dacht dat de bus in Chaam stopte gaf hij aan dat ook een clochard zijn grenzen heeft. De ene woordgrap over een doos volgde naar de andere. Want hij had meer dozen gezien dan de meeste mannen in de zaal. Hij sloot af dat hij gelukkig al jaren een fijn doosje had en dat hij dat doosje ging opzoeken. Op het moment dat hij zijn sauwel in de kliko gooide, werd deze terug gegooid. Onder luid applaus kwam zijn zoon tevoorschijn. Oma had hem eruit gezet. Want hij had gezegd dat hij moest pissen. Van oma mocht hij het woord pissen niet meer gebruiken en opa had gezegd dat hij dan maar moest zeggen dat hij moest fluiten. Toen hij ’s nachts oma had gezegd dat hij moest fluiten, zei oma “doe dat maar zachtjes in mijn oor.”

Het applaus was dus ook zeker voor zijn zoon Jorn, die zijn optreden keurig uit zijn hoofd had geleerd en geheim had gehouden.

Wilma de Waarzegster (Guido Dirven)

Hij kwam op met zijn glazen bol en gaf aan dat hij al voorspeld had dat wij hier allemaal zouden zitten. Hij was nog niet helemaal af. Hij was in TRANS... ietsie. “Uw toekomst ligt in mijn handen, maar eerst moet uw geld in mijn handen belanden.” Hij was er vast van overtuig dat na vanavond iedereen een privé sessie zou willen. Hij had veel inside information over Ulicoten en gebruikte die dan ook. Hij had een werkloze jongen gehad die geen kans had op de arbeidsmarkt en zijn hulp inriep. Achmed zelf was niet het probleem, maar wel het feit dat hij uit Chaam kwam. Want beter achteruit naar Groningen, dan vooruit naar Chaam. Ulicoten had iedere dinsdag voortaan een kudde zuchtende en steunende huismoeders bij de Bremerpoort staan, die aan bootcamp deden. Ook Wilma moest het even hebben over de KPJ, de Klote Plattelandsjongeren. Want die dachten dat ze in een aflevering van eigen huis en tuin zaten in plaats van gezellig wat te feesten bij een feestzaal in Ulicoten. Ook Wilma de Waarzegster had een onvoorspelbaar goede sauwel.

Jarig Jetje (Marga Verhoeven)

Jarig Jetje was de Birthday girl en uiteraard deed iedereen mee met haar “Hieperdepiep…..Hoera!”

“Ik ga niet vertellen wat we gaan doen, maar heeft iedereen zijn zwemkleding bij” jarig jetje was ieder jaar jarig op dezelfde dag en vroeger zat ze maar te wachten dat er iemand kwam en bleek iedereen bij het sauwelen te zitten. Maar nu had ze het voor elkaar en 250 man op haar verjaardag. Vorig jaar had ze haar debuut gemaakt als Loeder Moeder in de sauwelton, dit jaar ging ze haar BH niet uittrekken! Ze vertelde dat haar leven was veranderd na haar sauwel, want ze was een BH’tje geworden (Bekende Haaikneuter). Ze kon met carnaval geen stap zetten, zonder de vraag of ze in het bestuur kwam? Uiteindelijk was ze overstag gegaan en was ze blij dat ze in een klein dorp woonde waar heel veel kan. De nieuwste trend was dan ook partnerwissel. Ze deed een oproep voor het Prinsgeburen bal dat op 3 februari in de Sauwelschuur zou plaatsvinden. Haaikneutersland kreeg de organisatie als een afgelikte boterham, maar beloofde er een mooi kerstdiner van te maken. Ze sloot af met dat haar feestje erop zat en of iedereen had gezien dat je niet thuis gebracht zou worden.

Multiman (Joris Theeuwes)

Joris kwam aanvliegen. “Jullie lokale superheld, de multiman.” Hij had een raket bij, maar die had niets te maken met Chaam. Multiman kon alles oplossen en had de vraag gekregen om de oorlog op te lossen. Helaas is er niemand die dat kan. Daarna kreeg hij de vraag of hij kon zorgen dat Ajax kampioen wordt. Dan toch maar aan de slag met de oorlog.

Hij had sterke röntgenogen en kon door muren (beter door dubbelglas) kijken. Hij was verrekes snel ook in bed. Maar vroeg zich af hoe zijn vrouw dat in 15 seconden kon beoordelen. Een naam moet meteen zeggen wat je doet, vandaar ’multiman’. Vorig jaar hadden best veel mensen moeite met de vele grappen uit Chaam. Hij was daarom op zoek gegaan naar dorpsonvriendelijke grappen uit Ulicoten en naar sprankelende dingen uit Chaam. Het was even stil... ”misschien volgend jaar!” Hij had ook samurai staal in zijn hand en kon daarmee zelfs stenen doorslaan. Hij zou dat wel even laten zien. Maar het staal bleek in zijn ander te hand te zitten. Niemand weet wat ik in het dagelijks leven doe als Multiman, dat is net als werken bij de gemeente! In zijn sauwel was hij samen gaan werken met de eier-man en de ene woordgrap na de andere woordgrap over eieren klutsen voorbij en zorgde voor een uitsmijter. De multiman had een heldhaftige sauwel.

Wilnie Afghaan (Jorick Bekers)

Wilnie Afghaan had het over de oversteek naar Ulicoten en was blij dat hij met de sneeuw en gladheid überhaupt heel bij de Sauwelschuur was gekomen. Hij wil nie op het podium afgaan. Hij had jaren in de dierentuin in Rotterdam gewerkt en daar zijn vrouw leren kennen, een blij-dorp was dat. Hij wilde geen trio had hij aan zijn vriendin aangegeven. Als ik twee mensen tegelijk wil teleurstellen, ga ik wel met je ouders uit eten. Hij woonde samen met Annet Gazet en kwam het nieuws verkondigen. Hij had zijn vrouw gevraagd om te bevallen in het café zodat hij er zeker bij kon zijn. Er woonden voortaan veel kinderen in Ulicoten en ook hij had er vier ’Kanwel Afghaan, Magwel Afghaan, Wilwel Afghaan en Benal Afg(e)haan’. Ook bij Wilnie Afghaan kwamen veel haaikneuters over de tong. Hij vond dat Ice-koud voortaan maar zijk-nat moest heten en ook hij had een mening over de boocampers. Op de Bernardusschool waren ze van boven niet zo slim, maar van onder wijs. Veel mensen komen tegenwoordig in Ulicoten wonen, maar die moeten nog worden bijgeschaafd. Ook had hij nog een fantastisch verhaal over de eigenaar van het Melktap. Hij moest weer gaan, met zijn kameel Abdel ging hij er knallend uit.

Na afloop werden alle sauwelaars in de bloemetjes gezet. Terwijl de Somsband ’zo’ne goeie hebben wij nog niet gehad’ speelde. Voor iedere sauwelaar was ook nog een kist met streekproducten van de in sauwels meest genoemde bedrijf in Ulicoten. Ook de prinses werd in de bloemetjes gezet. Want Haaikneutersland is terecht trots op Prinses Iris.