Op verzoek van Evelien kwam ik eens een kijkje nemen in de Kapelstraat, waar toch eindelijk een eind lijkt te komen aan de wegen- en rioleringswerken. Ik ben te gast bij haar nichtje Renate die midden in de Kapelstraat woont.

Door Claudi Olieslagers

Thuis bedenk ik hoe ik daar het beste kan komen? Ik vertrek op hoop van zegen met de fiets via de Klokkenstraat naar de Kapelstraat. Renate moet erom lachen. Ze is gastouder en heeft zelfs een tijdje in de groepsapp de ouders die kindjes kwamen brengen verteld van welke kant ze het beste konden aanrijden. De Kapelstraat is ook een familiestraat, veel mensen wonen er al lang. Voor de oudere mensen was het soms een hele klus om veilig thuis te komen. Op een van de foto’s bij dit artikel ziet u Fons, Fons en Jos die de werkzaamheden goed in de gaten houden en geboren en getogen zijn in deze straat. De Kapelstraat is half Belgisch en half Nederlands, wat het allemaal nog ingewikkelder maakt. De dames willen zowel de Belgische als de Nederlandse postbode een applaus geven, want die hadden het zwaar het afgelopen half jaar. De pakjesbezorger begon er al niet meer aan, die bracht de pakjes naar een afhaalpunt. In september heeft de straat helemaal blank gestaan. Maar ieder nadeel heeft een voordeel, de kindjes in de buurt vonden het wel leuk, net als naar het kijken naar de kranen die daar bezig waren.

Rond Kerst moet een deel bestraat zijn, uiteraard zijn de dames hierover nog een beetje sceptisch. Maar dat er een eind aan komt is zeker. Ze verheugen zich erop, want hoe ze nu thuis moeten komen is niet altijd makkelijk en zeker niet goed voor de fietsen en de auto’s. De straat gaat mooi worden vertellen ze, net als het Sint Annaplein, parkeerhavens en veel groen. Ze zijn ook vol lof over het werkvolk, altijd vriendelijk en ze gaan gewoon netjes aan de kant als je er langs moet. Maar na ruim een half jaar in de rotzooi zijn ze wel blij dat er een eind aan komt. Ze vinden het straks zelfs een feestje waard.

Het is nu wel rustig in de straat, zeker in vergelijking met ander jaren rond deze tijd van het jaar. Ik stel ze nog even de gewetensvraag vuurwerk of bouw. Daarin zijn ze stelling ’bouw’, nu hebben ze uiteraard totaal geen last van de vuurwerkverkoop er kan niet geparkeerd worden. Die rust is heerlijk. Hoe het volgend jaar gaat, zien we dan wel weer. Maar dat de Kapelstraat een mooie straat gaat worden daar zijn de dames van overtuigd. Voor mijn terugweg word ik over een akker geleid, waar een buurtbewoner een hek heeft opengezet. Mooi om te zien hoe een buurt zorgt dat het leefbaar blijft.